De eerste stap om het verhaal op papier te zetten dateert alweer van een tijdje terug.
Ik woonde toen nog op twee hoog boven een gezellig winkelstraatje.
Zodoende had ik het uitzicht van de adelaar.
Ik keek uit op een plein met twee kraampjes met daarachter een voetbalveld.
Aan een zijde waren er geen buren en daar kon ik ook uit het raam kijken.
En er stonden bomen langs de weg.
Vooral de bomen hebben me veel "dit is je home'' gevoel bezorgd.
Het was in de tijd dat ik in het weekend veel optrok met kameraden in de binnenstad.
De herder van mijn moeder als mijn beste vriend waarmee ik vele geweldige momenten beleefd heb samen met de kameraden hebben er voor gezorgd dat dit de beste tijd uit mijn leven werd.
De omgang met een duitse herder betekent een innige vriendschapsrelatie.
Het kan niet anders dan dat je anders naar mensen gaat kijken.
Met minder interesse.
Een duitse herder zet mensen op hun plaats voor je met de innige band die hij heeft met zijn eigenaar.
Je kan minder gekwetst worden en je beste vriend de duitse herder verhoogt dit nog verder naar een gevoel van onoverwinnelijkheid.
Als je herder dan ook in het bezit lijkt te zijn van een innemende persoonlijkheid naar iedereen dan ben je gelukkig geworden.
Een eventuele partner voor te leven die zou opdoemen zou hem naast haar moeten dulden.
Hij had eerst de wereld aan haar voeten gelegd en vervolgens zou ze zich dan overgegeven hebben aan hem.
De jarig negentig werden zo de beste jaren.
Hoofdzakelijk door de duitse herder van mijn moeder als mijn beste vriend.
Het gezamenlijk optrekken met de duitse herder was toch zo een belevenis elke keer.
Ik mocht ook samen met hem op vakantie van mijn moeder.
De belevenissen met de duitse herder blijven bij me.
De boodschap of een boodschap van de duitse herders die we krijgen luidt als volgt.
Als meelevend verlengstuk van de familie is ons het volgende opgevallen.
En ze bedoelen de werkende families.
Jullie beginnen het eindelijk goed te krijgen.
Je mag doorgrijpen want je leeft niet intens genoeg naast die betere spullen die jullie in huis gehaald hebben.
De jaren negentig waren het goede moment voor de boodschap.
Na tien jaar loonstop waren de cao's er voor werkende mensen er weer op vooruit gegaan.
Arbeid adelt en het mag met een extra glas witte wijn op tafel gevierd worden.
Tot zover de boodschap.
En inderdaad het is niet alleen dat we het beter gingen krijgen in die tijd.
Het mocht natuurlijk ook zo zijn dat we ons er beter mee zouden voelen.
De uitingen hiervan de manifestaties die kwamen wel.
Academisch gevormde broers en zussen verschenen in de betere functies overal.
Er waren natuurlijk veel uitwisselingen nodig welke verzekering afgesloten mocht worden in verband met nieuw verworven welvaart.
De bijeenkomsten in de geest van dat moment waarop de duitse herders ons op gewezen hadden.
Ze waren er wel.
Ik moet hier doorgrijpen naar het inzicht van de duitse herders.
Want de jaren negentig zijn een onafgemaakt feest.
Die handvol families die wel bijeen kwamen in de energie die er op dat moment was.
Het is niet genoeg voor de wereld.
Dit feest de jaren negentig zou op een nader tijdstip opnieuw gevierd moeten worden.
Op een daarvoor bestemde plaats bestemde tijd op een wijze die deze tijd de jaren negentig recht doet.
Dit feest is nog niet af.
Het dient nog verder tot een eind gebracht te worden.
Wat krijg je voor een wereld na een tijdperk aangeduid door duitse herders als niet in voldoende mate doorleefd.
Heel simpel.
We zijn ergens op gewezen wat heel duidelijk in het eigen geschikte moment aanwezig was.
Zo op die manier krijg je dan heel duidelijk de ongeschikte momenten waarop iets niet gebeurd.
Iets is achterwege gelaten.
Dit laatste vindt zijn weerklank in de jaren die volgde op jaren negentig.
Het huiswerk van de jaren negentig niet afgekregen.
Proefwerk over er mag wat leven zijn onvolledig ingeleverd bij de leraar.
Niet alle vragen beantwoord.
En je krijgt het leven van iemand die zijn diploma niet gehaald heeft.
We gaan een keer ons hart luchten hierover.
Dat huiswerk dat proefwerk dat feest onafgemaakt.
We gaan het afmaken.